FORMA WŁASNOŚCI MIESZKANIA CZY JEST ISTOTNĄ RZECZĄ PRZY ZAKUPIE

Mieszkanie potocznie tą nazwą określa się nieruchomość, w której spędzamy najwięcej czasu,
prowadzimy gospodarstwo domowe i zakładamy rodzinę. Niekoniecznie musi być naszą własnością. To
raczej określenie miejsca, do którego codziennie wracamy. Jak natomiast prawnie wygląda definicja
mieszkania?
W polskim prawie wyróżniamy cztery formy własności mieszkań;

• MIESZKANIE WŁASNOŚCIOWE/ODRĘBNA WŁASNOŚĆ/
• MIESZKANIE SPÓŁDZIELCZE WŁASNOŚCIOWE/OGRANICZONE PRAWO RZECZOWE/
• MIESZKANIE SPÓŁDZIELCZE LOKATORSKIE
• LOKAL KOMUNALNY
  Dwie pierwsze formy to prawo zbywalne, które można przenieść na inną osobę, podarować lub nabyć w
  spadku.
  Odrębna własność mieszkania jest najpełniejszym prawem do nieruchomości i oznacza, że ten rodzaj
  własności obejmuje:
  • Samo mieszkanie.
  • Udział w powierzchni wspólnej budynku – czyli tej jego części, która jest użytkowana przez
  wszystkich lokatorów (klatki schodowe, korytarze, windy, itp.)
  • Udział (we własności) działki.
  Każde mieszkanie stanowiące odrębną własność musi mieć założoną księgę wieczystą.

Mieszkania spółdzielczo-własnościowe jest to ograniczone prawo rzeczowe, które polega na tym, że
prawnym właścicielem mieszkania jest spółdzielnia, a osoba która posiada spółdzielcze własnościowe
prawo może z lokalu korzystać oraz rozporządzać swoim prawem. Kupując takie mieszkanie nabywa się
prawo do tego mieszkania, rozporządzania nim, do jego użytkowania, remontowania, sprzedaży,
darowizny oraz spadku.
Dla mieszkania spółdzielczo – własnościowego może być założona księga wieczysta bądź też nie jest to
wymagane.
Mieszkania lokatorskie w spółdzielni oraz komunalne nie są graniczonym prawem rzeczowym, a tylko
formą prawną na rzeczy cudzej (w konstrukcji zbliżonej do najmu).